توجه به رویدادهای چند ماه گذشته، نشان می‌دهد نظام جمهوری اسلامی وارد یک جنگ تمام عیار اقتصادی با غرب و امریکا شده است. دور جدید فشارها علیه ایران که محور آن تحریم‌های اقتصادی است،  با تحریم بانک مرکزی از سوی امریکا کلید خورد و به نظر می‌رسد با تصویب تحریم سوئیفت در کنگره‌ی امریکا، همچنان ادامه پیدا خواهد کرد. این در حالی‌است که چنین تحریم‌های سختی، که رسما پایمال کردن حقوق ملت ایران است، تاکنون درباره‌ی هیچ کشوری در دنیا اعمال نشده است و اگر ایران بتواند در مقابل این تحریم‌ها ایستادگی کند، به الگوی بزرگی برای ملت‌های مقاوم دنیا تبدیل خواهد شد.

در عین حال، واضح است که امریکا بر خلاف خواست رژیم صهیونیستی، هیچ تمایلی به ورود به جنگ نظامی با ایران ندارد و ترجیح می‌دهد بیشتر بر حل مشکلات داخلی خود متمرکز شود. کما اینکه در دیدار اخیر اوباما با نتانیاهو، از وی خواست با تهدید کردن ایران، احساس ناامنی در منطقه ایجاد نکند، زیرا این کار موجب افزایش قیمت نفت می‌شود که به ضرر امریکا و متحدانش است. در عوض از او خواست تا منتظر باشد که تحریم‌های اقتصادی علیه ایران اثر خود را نشان دهند.

در این بین، نکته‌ی قابل توجه، تبعیت کامل اروپا از این سیاست‌های خصمانه‌ی امریکا و رژیم صهیونیستی است، تا جایی که به‌رغم مواجهه با بحران اقتصادی، اعلام کرده‌اند تا چند ماه آینده، خرید نفت از ایران را متوقف خواهند کرد و تا آن زمان هم به دنبال جایگزینی برای نفت ایران هستند. بلافاصله پس از تصویب این طرح هم، کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه‌ی اروپا، به تل‌اویو سفر کرد تا وفاداری دولت‌مردان اروپایی به لابی‌های صهیونیستی را اثبات کند. این در حالی است که ایران همیشه در روابط تجاری خود با طرف اروپایی، منصفانه رفتار کرده و کشورهای مقروض اروپایی، مثل یونان، تا همین حالا به خاطر خرید نفت خود به ایران بدهکار هستند.

در عین حال، با وجود اینکه نظام سلطه با تمام توان خود وارد میدان مبارزه شده و از تمام گزینه‌های خود برای فشار بر ملت ایران استفاده کرده است، تا کنون برخورد دولت ایران با آنها صبورانه و تا حدی منفعلانه بوده است، به‌طوری که به‌رغم داشتن گزینه‌های متعدد، هنوز هیچ اقدام عملی برای پاسخ به غرب از سوی ایران صورت نگرفته است. این برخورد منفعلانه، موجب می‌شود که اروپایی‌ها در دشمنی با ایران گستاخ‌تر شوند، در حالی‌که پاسخ محکم ایران می‌تواند آنها را از خواب غفلت بیرون بیاورد. بنابراین، لازم است تا مسئولین با استفاده از اهرم‌های فشاری که در اختیار دارند، به اروپا بفهمانند که این گونه شیطنت‌ها و دشمنی‌ها، می‌تواند چه هزینه‌ها و تبعات منفی برای آنها داشته باشد.

شاید یکی از بهترین ابزارهای ایران، خارج کردن بازارهای وارداتی کشور از دست شرکت‌های اروپایی باشد. رشد مصرف گرایی، به خصوص گرایش شدید به مصرف کالاهای لوکس و گسترش انواع فروشگاه‌ها و مراکز خرید، در غیاب تولید داخل، موجب شده شرکت‌های اروپایی بتوانند به خوبی در بازارهای ایران جولان دهند. به طوری‌که شرکت‌هایی مثل آرمانی، یونایتد کالرز، کریستین دیور، آدنیس، باواریا، پپسی، هایپ و... به نام‌های آشنایی برای مردم ایران تبدیل شده‌اند. حتی با وجود تحریم‌ها باز هم این واردات ادامه دارد و هزینه‌ی دور زدن تحریم‌ها هم بر عهده‌ی واردکنندگان داخلی است.

لازم است وزارت صنعت و تجارت در چند مرحله اقدام به تحریم شرکت‌های اروپایی کند، به طوری‌که حداقل هزینه‌ی دور زدن تحریم‌ها به عهده‌ی خود شرکت‌های اروپایی باشد نه واردکنندگان ایرانی.

در گام اول باید واردات تمام کالاهای غیرضروری و لوکس، مثل انواع ظروف شیشه‌ای، شیرینی‌ و شکلات، انواع آب میوه‌ها، کنسانتره‌ها و نوشابه‌ها، انواع پوشاک لوکس، انواع لوازم آرایشی و بهداشتی و عطریات و ادکلن و...، از اروپا متوقف شود. این کار علاوه بر اینکه نمایش قدرتی به اروپا است و می‌تواند تاثیر به سزایی در فضای رسانه‌ای داشته باشد، به صنعت کالاهای لوکس کشور هم فرصت می‌دهد تا بتواند توان رقابت با محصولات خارجی را پیدا کند، بنابراین، وزارت صنعت و تجارت باید در شناسایی کالاهای وارداتی غیرضروری، اهتمام و دقت کامل داشته باشد و تا حد ممکن از میزان واردات از کشورهای اروپایی بکاهد.

فوریت این موضوع به خصوص در زمانی که اروپا دچار بحران اقتصادی است، اهمیت می‌یابد. بنا به آمار، در کمترین حالت، سالانه حدود 500 میلیون دلار کالای غیرضروری و لوکس، از اروپا وارد کشور می‌شود که با یک تخمین ساده به معنای 5000 شغل برای اروپایی‌ها است. بیش از 2000 شرکت اروپایی که عمدتا در کشورهای آلمان، ایرلند، اسپانیا، ایتالیا و فرانسه قرار دارند، در کار صادرات کالاهای لوکس به ایران هستند. بی‌شک جایگزین کردن مشتریان دیگری به جای ایران در کوتاه مدت برای این شرکت‌ها ممکن نخواهد بود و ممنوعیت واردات این کالاها می‌تواند تاثیر مهمی در شرایط فعلی اروپا داشته باشد.

به خصوص باید این موضوع به صورت هماهنگ توسط دولت و مسئولین وزارت بازرگانی در رسانه‌ها اعلام شود تا اثربخشی مضاعف داشته باشد. همان‌طور که تنها اعلام تحریم فروش نفت به اروپا در رسانه‌ها، پیش از اینکه هیچ‌گونه اقدام عملی صورت گیرد، موجب شده است قیمت نفت تا حدود 10 دلار در هر بشکه افزایش یابد.«عباس سالاری»

رجا نیوز